Liever de aanjager zijn, dan voorop lopen

“Als scheidsrechter op het allerhoogste niveau heb je regelmatig te maken met uitdagingen om je rug recht te houden; je moet (soms) beslissingen nemen die je niet (altijd) in dank worden afgenomen.” Dit was de openingsstelling op donderdag 10 oktober bij de Nyenrode Alumni Talks. Jonas van ’t Hek en Maurits van den Wall Bake, alumni van de Master of Science in Management waren keynote sprekers tijdens deze bijeenkomst. De twee heren deelden hun ervaring als (internationale) bondsscheidsrechters in de sterkste hockeycompetitie van de wereld.

Van ’t Hek, alumnus MSc16 (2007), werkt in het dagelijks leven als EMEA digital accountmanager bij Nike. Sinds 2001 is hij bondsscheidsrechter voor de Nederlandse hockeybond en sinds 2010 is hij international voor de Fédération International de Hockey (FIH). Maurits van den Wall Bake is alumnus van MSc11 (2002). Hij is bijna klaar met zijn tweede studie aan Nyenrode, de Executive Master of Finance & Control. Maurits werkt in het dagelijks leven als Business Controller bij Bake Advies, zijn eigen adviesbureau. Hij is sinds 1997 bondsscheidsrechter voor de KNHB. 

Er wordt meteen op de openingsstelling gereageerd door Van ’t Hek: hij zegt dat scheidsrechters  vaak commentaar en negatieve aandacht krijgen, echter wil hij vooral de positieve aspecten van zijn hobby benadrukken waarbij het begeleiden van wedstrijden een mooie, sportieve uitdaging is en je een positieve bijdrage aan het spel kan leveren. Van den Wall Bake bevestigt dit: “Hoe gaaf is het! Ik sta met mijn neus bovenop de meest handige spelers ter wereld, de acties die ze maken, alleen daar krijg je al een kick van.”

Verbondenheid
“De kracht is om je te kunnen aanpassen en verbinding te (be)houden met de spelers. Wanneer je niet in verbinding bent met de spelers, dan kan je ook niet herkennen wat er gebeurt.” aldus Van ‘t Hek. “Daarnaast vergt het fluiten vertrouwen; vertrouwen in jezelf en vertrouwen in wat je opbouwt met de spelers, waar wederom verbinding een vereiste voor is.” De twee heren vertellen ook dat ze niet altijd alles zien, maar dat ze dan moeten vertrouwen op ervaring, hun medescheidsrechter en andere zintuigen.

Van ’t Hek zegt: “Het is onmogelijk om alles zelf te kunnen waarnemen, echter zijn er meerdere ‘factors of influence’ die je kunnen helpen om de juiste beslissing. Eerlijk is eerlijk in elke wedstrijd worden fouten gemaakt door zowel scheidsrechters als spelers.” En hoe doe je dat dan? Van den Wall Bake voegt toe: “Soms zie je het niet precies, maar dat is niet de opdracht. Je moet het waarnemen, maar nergens staat dat je het alleen met je ogen mag waarnemen. Soms moet je beslissingen maken die je simpelweg niet zeker weet, wij zijn immers ook maar mensen.”

Paralellen naar het bedrijfsleven 
Op de vraag of de heren nog tips hebben voor het bedrijfsleven of voor organisaties in het algemeen antwoordden ze het volgende: Van ’t Hek vertelt dat zijn visie duidelijk is veranderd: “Je ontwikkelt jezelf en je kunt wekelijks/dagelijks leren van je ervaringen: authenticiteit, doorzettingsvermogen, positiviteit en open minded zijn eigenschappen die zowel op het veld als in het bedrijfsleven van toegevoegde waarde zijn.” Zijn collega sluit zich hierbij aan: “Ik ben lang op zoek geweest naar mijn eigen identiteit. Inmiddels kan ik het loslaten omdat ik in de gaten heb dat ik het zelf ook kan en daarop mag vertrouwen. Hier zijn wat jaren overheen gegaan. Dit is ook in het bedrijfsleven zo. Ik heb nu niet meer echt een voorbeeld nodig, ik weet waar ik zelf wil staan.”

Individuen zijn waardevol  
Tips die beide heren willen geven, komen met name neer op vertrouwen hebben in jezelf en in elkaar. Van ‘t Hek: “Wederom het vertrouwen. Als je mensen loslaat, komen ze veel beter tot hun recht. Ze kunnen sneller excelleren omdat ze het zelf mogen bedenken. ’Ga het maar doen’,, daar gedij ik het best bij.” Van den Wall Bake vindt ieder individu uniek en geeft aan dat het belangrijk is om daarop te focussen: “Er is niet één ding dat ik zou kunnen noemen wat voor elk bedrijf kan werken. Ik denk dat we allemaal beter worden als er meer ruimte is voor het individu.” Maurits koppelt dit principe aan zijn hobby: “Ik hoef niet zo nodig voorop te lopen, maar ik ben wel graag de aanjager. Zo sta ik ook op het veld. Ik ga het spel niet maken, ik kan het spel hooguit (bege)leiden.”