Recente cijfers laten zien dat er een zorgwekkende toename is van mentale gezondheidsklachten onder young professionals. In haar promotieonderzoek laat Yoy Bergs zien dat deze klachten niet alleen veroorzaakt worden door werkdruk, maar ook door het hebben van verschillende identiteiten, zowel op het werk als privé.
“Als ik om mij heen kijk, zie ik dat young professionals op meerdere fronten druk ervaren. Ze willen niet alleen voldoen aan de verwachtingen op het werk en passen binnen de organisatiecultuur, maar ze willen zichzelf ook buiten het werk ontwikkelen, bijvoorbeeld door te sporten, reizen en verschillende vriendschappen te onderhouden”, vertelt Bergs. “Eigenlijk heeft iedereen meerdere identiteiten, zoals die van werknemer, collega, ouder, vriend, echtgenoot of sporter. In mijn proefschrift heb ik onderzocht wat de invloed daarvan is op het mentale welzijn.”
De valkuil van een open horizon
Bergs legt uit waarom young professionals, en ook studenten, vatbaarder zijn voor depressieve klachten. “Voor deze groep ligt de toekomst nog helemaal open en ze hebben vaak bewijsdrang, zowel op het werk als in hun privéleven. Voor mensen die wat ouder zijn geldt dat de horizon al wat dichterbij komt. Daarom zijn ze selectiever in waar ze hun tijd en aandacht aan besteden, en dat geeft meer rust.” Bergs onderzocht hoe mensen omgaan met vragen over wie ze zijn en willen zijn, zowel op het werk als daarbuiten. Ze bekeek ook hoe mensen hun identiteit vormgeven in online omgevingen en hoe die in de loop van de tijd verandert.
Onrealistische normen
Bergs volgde vier jaar lang een groep van 250 studenten en onderzocht hoe angst zich bij hen ontwikkelde. Deze studie toonde aan dat perfectionisme discrepantie (de zelf waargenomen kloof tussen iemands huidige prestaties en ideale normen) de kans op het ontwikkelen van angst in de loop van de tijd significant verhoogt. Dit resulteert in meer depressieve klachten in het afstudeerjaar. Bergs interviewde ook 38 jonge werknemers om erachter te komen hoe zij proberen zichzelf te vormen op het werk en daarbuiten. “Daaruit blijkt dat ze graag aan de verwachtingen van anderen willen voldoen. Op korte termijn leidt dat vaak tot een gevoel van trots en meer zelfvertrouwen. Maar onder de oppervlakte sluimert er van alles: het kost namelijk ook veel energie om meerdere, en soms botsende, identiteiten te vormen en in stand te houden.”
Sticky identities
Omdat Bergs ook nieuwsgierig was hoe individuen in de loop van de tijd hun identiteit vormen in online omgevingen, deed zij onderzoek onder zeven micro-influencers op Instagram. Hieruit bleek dat deze influencers veel druk ervaren om aan online verwachtingen te voldoen en dat zij zich niet altijd authentiek voelen. “Ze hebben last van sticky identities: ze voelen zich niet meer de persoon die ze online hebben gecreëerd, maar kunnen die identiteit niet zomaar loslaten vanwege hun volgers of afspraken met bedrijven. Sommigen creëren dan een nieuw account, zodat ze met een schone lei kunnen beginnen en hun oude volgers hier naartoe kunnen leiden.”
De paradox van meerdere identiteiten
Het onderzoek van Bergs onthult een centrale paradox. Aan de ene kant kan het vormen en onderhouden van meerdere identiteiten tot veerkracht leiden en een gevoel van zelfontplooiing stimuleren. Tegelijkertijd kan dit ook zorgen voor overbelasting. “Het is daarom belangrijk dat mensen leren prioriteren en navigeren tussen hun verschillende identiteiten”, licht Bergs toe. “Mijn onderzoek toont aan dat de oorzaak van mentale klachten veel genuanceerder ligt dan enkel werkdruk. Om dit complexe vraagstuk aan te pakken, is een holistische blik en een gestructureerde dialoog essentieel. Ik merk dat we in de kern vaak dezelfde waarden delen, maar dat dit in de praktijk anders tot uiting komt – bijvoorbeeld de wens van jongere werknemers om naast werk ook andere dingen te doen versus de wens van een oudere werknemer om mantelzorg te verlenen. Het is daarom cruciaal dat we met elkaar in gesprek gaan om deze verschillen te begrijpen, overeenkomsten te achterhalen, en gezamenlijk de toekomst van werk vorm te geven.”